Rozporzšdzenie weszło w życie z dniem 1 lutego 1977r. W sumie miasto liczyło 28000 mieszkańców. Nastšpił znaczšcy rozwój infrastruktury przemysłowej. Wybudowano nowš bazę dla PKS i PPNiG. Oddano do użytku budynek administracyjno socjalny Zakładu Remontowo Budowlanego. Rozpoczęto budowę bazy Przedsiębiorstwa Sprzętu i Transportu Wodno - Melioracyjnego. W Hankówce jako miejskiej strefie przemysłowej udało się rozwišzać problemy z zaopatrzeniem w ciepło i odprowadzaniem œcieków z lokowanych tam zakładów pracy.

Rozwojowi infrastruktury przemysłowej towarzyszyły inwestycje w systemie komunikacyjnym miasta. Przebudowano ul. 17-go Stycznia i trwały intensywne prace zwišzane z przebudowš ul. A. Czerwonej [Lwowska], 3 Maja, Floriańskiej. Rozbudowano ulice na osiedlu XX—lecia [Monte Cassino], w Gorajowicach i zmodernizowano ul. Gomułki [Szkolna]. Poprawiono stan techniczny ulic: Granicznej, Żniwnej, Letniej, Janka Krasickiego [Œw. Jana z Dukli], Wojska Polskiego, Basztowej, uliczek na osiedlu Gšdki.

W planach Rady była budowa dworca PKS i PKP oraz oczyszczalni œcieków. Postulatów tych jednak nie zrealizowano ze względu na brak œrodków finansowych. W dziedzinie budownictwa mieszkaniowego zanotowano znaczšcy postęp. W sumie w ramach budownictwa miejskiego, spółdzielczego i zakładowego udało się wybudować 930 mieszkań. Miasto wspierało budownictwo indywidualne, uzbroiło tereny na Klasztornej Górce i oddało je w wieczyste użytkowanie osobom prywatnym pod zabudowę. Inwestorzy prywatni w czasie kadencji Rady wybudowali na terenie miasta 90 domów. Z funduszy miejskich przygotowano pod budowę tereny pomiędzy ulicami Mickiewicza i Szopena.

Aby poprawić warunki handlu, w dynamicznie rozwijajšcym się mieœcie, wybudowano nowoczesne pawilony handlowe przy ul. Rafineryjnej, Rejtana i parterze bloku przy ulicy Wincentego Pola. W sumie powierzchnia handlowa wzrosła o 1600 m2. W mieœcie działało 88 uspołecznionych i 202 rzemieœlnicze zakłady usługowe. Zakończono rozbudowę masarni i ubojni Gminnej Spółdzielni i zmodernizowano masarnię Wojewódzkiej Spółdzielni Spożywców. Aby zaspokoić zapotrzebowanie rozwijajšcego się miasta w pieczywo rozpoczęto budowę dwóch piekarni. Dotychczas istniejšce nie były w stanie zapewnić dostatecznej iloœci pieczywa.

W trosce o najmłodszych obywateli wybudowano przedszkola na ul. Kopernika i Ducala oraz rozpoczęto budowę przedszkola przy ul. Szajnochy. Zakończono budowę Szkoły Podstawowej Nr 1 i rozbudowę Szkoły podstawowej Nr 2. Sfinalizowano budowę Technikum Chemicznego i Zasadniczej Szkoły Budowlanej z internatem. Jednym z postulatów podczas kampanii wyborczej jaki został zgłoszony przez mieszkańców była potrzeba uruchomienia na terenie miasta Szkoły Wyższej. Zrealizowano ten postulat przez uruchomienie przy Zespole Szkół Chemicznych punktu konsultacyjnego Politechniki Rzeszowskiej-Wydział Chemii.

W 1977 r. nowa Rada. Na pierwszym posiedzeniu funkcję przewodniczšcego powierzono Stanisławowi Szelšgowi. Zgodnie z nowym regulaminem musieli w nim zasiadać przedstawiciele mieszkańców spoza Rady. Rada wybrana w 1977 r. była radš o najdłuższej kadencji w historii PRL. W 1982r. został wprowadzony stan wojenny i w zwišzku z tym nie odbyły się w ustawowym terminie wybory do Rad Narodowych. Przełom lat siedemdziesištych i osiemdziesištych to okres kryzysu gospodarczego. W istotny sposób rzutuje to na działalnoœć inwestycyjnš na terenie miasta. Wiele rozpoczętych wczeœniej inwestycji zostaje zaniechanych bšdŸ ich zakończenie nie odbywa się w zaplanowanym wczeœniej terminie. Powodem jest brak podstawowych surowców bšdŸ zmiany w budżecie miasta. Wielokrotnie dochodzi do przypadków cofnięcia zaplanowanych wczeœniej dotacji przez urzšd wojewódzki .

Mimo tych trudnoœci podczas kadencji udało się przeprowadzić kapitalne remonty ulic: 3-go Maja, Krasińskiego, Partyzantów, Janka Krasickiego [Œw. Jana z Dukli], Na Kotlinę, Armii Czerwonej [Lwowska]. Rozpoczęto prace remontowy na ulicach: Bieszczadzkiej, Wojska Polskiego, Niegłowickiej.

Istotnym problemem, z którym borykały się w tym czasie władze miejskie i zlokalizowane na terenie miasta zakłady przemysłowe były braki wody. Sieć wodocišgowa i ujęcie wody nie były w stanie zaspokoić rosnšcego zapotrzebowania na wodę pitnš i przemysłowš. Istniejšcy na terenie miasta wodocišg miał nieodpowiedniš œrednicę i nie był w stanie doprowadzić wody w potrzebnej iloœci. Aby rozwišzać te problemy rozpoczęto budowę wodocišgu o œrednicy 600mm.

Podczas kadencji rady rozpoczęto prace zwišzane z budowš nowych cmentarzy komunalnych przy ulicy Mickiewicza i ulicy Gajowej w Niegłowicach.

Wybudowano magistralę ciepłowniczš o długoœci 4 kilometrów, która pozwoliła zaopatrzyć w ciepło osiedle mieszkaniowe Krasińskiego, Szopena.

Na osiedlu Krasińskiego i Szopena oraz na osiedlu Klasztorna Górka prowadzono intensywne prace przy uzbrajaniu terenu pod budowę bloków mieszkalnych i domków jednorodzinnych.

Aby zabezpieczyć miasto przed zalewami budowano wały na rzece Jasiołce i Wisłoce.

Wybudowano nowe pawilony handlowe przy ul. Mickiewicza i 3-go Maja. Miasto odczuwało dotkliwe braki w zaopatrzeniu. Radni na swych posiedzeniach wielokrotnie interweniowali w tej sprawie zarzucajšc między innymi brak operatywnoœci przedsiębiorstw handlowych. Oddano do użytku nowš piekarnię Powszechnej Spółdzielni Spożywców i wydano zezwolenia na uruchomienie 3 piekarni prywatnych by poprawić zaopatrzenie mieszkańców w pieczywo.

Pomimo kryzysu udało się podczas kadencji rady oddać do użytku 1.518 mieszkań. Spółdzielnie mieszkaniowe wybudowały 811 mieszkań, zakłady pracy 528, a inwestorzy prywatni 179 domów. Oddano do użytku dwa nowe przedszkola, a dwa następne znajdowały się w budowie.

W Kaczorowach zmodernizowano budynek starej szkoły i otwarto w niej oddział przedszkolny. Mimo to miejsc w przedszkolach było jedynie według szacunku władz miejskich dla 75% dzieci w wieku przedszkolnym. Starano się zorganizować dla młodzieży zajęcia pozaszkolne. Miał temu służyć oddany do użytku budynek Młodzieżowego Domu Kultury w ogródku Jordanowskim. Podczas budowy tego obiektu istotny był wkład mieszkańców i młodzieży w postaci czynów społecznych. Miasto duże œrodki przekazało na remonty szkół i przedszkoli. Nie udało się rozpoczšć budowy szkoły podstawowej nr 9. Inwestycja ta okreœlana była jako pilna, gdyż zajęcia w niektórych szkołach odbywały się nawet na trzy zmiany. Rozpoczęto natomiast budowę stołówki przy domu nauczyciela.

W 1983r. miasto rozpoczęło przebudowę domu dr Stanisława Kadyia przy ulicy Marchlewskiego [Kadyiego]. Doktor przekazał zbiory i dom rodzinny mieszkańcom miasta. Miasto dobudowało piętro w domu doktora i sale wystawowe na siedzibę Muzeum Regionalnego.

Podczas kadencji rady wybudowano przy MOSiR sztuczne lodowisko. Istotne były inwestycje w służbie zdrowia. Oddano do użytku nowy pawilon przy szpitalu oraz przychodnię międzyzakładowš przy Jasielskim Przedsiębiorstwie Budowlanym. Udało się uruchomić poradnię Medycyny Pracy i zmodernizować Poradnię Rehabilitacyjnš. Wyremontowano budynek przychodni przeciw gruŸliczej. Rozpoczęto budowę przychodni na osiedlu Nowotki [Baczyńskiego]. W planach była budowa przychodni na ulicy Szajnochy. Rozbudowa zakładów opieki zdrowotnej wymagała sprowadzenia do Jasła odpowiedniego personelu medycznego. Aby zapewnić dostatecznš iloœć mieszkań dla służby zdrowia, władze miejskie przekazały ponad 20.000.000 zł Spółdzielniom mieszkaniowym by miały œrodki na budowę.

Władze miasta dysponowały pulš œrodków na czyny społeczne. W latach 1978—1983 wyasygnowano na czyny społeczne z funduszy miejskich 67.050 mln zł. Przy udziale społeczeństwa za wyżej wymienione œrodki udało się: przeprowadzić gazyfikację oœ. Brzyszczki, Krajowice i rozpoczšć gazyfikację Brył; wybudować gazocišg na ulicy M. Konopnickiej i ulicy Długiej; przebudować oœwietlenie ulic 3-go Maja, Krasińskiego [Œw. Jana z Dukli], Ujejskiego; wybudować lodowisko; wybudować Osiedlowy Dom Kultury w Niegłowicach; brodzik w ogródku jordanowskim; zmodernizować ulicę Różanš; wykonano skwer przy ulicy Bednarskiej; rozpoczęto budowę wodocišgu przy ulicy Krakowskiej; prowadzono budowę cmentarza komunalnego przy ulicy Gajowej.

Do niepowodzeń kadencji zaliczano brak skutecznych rozwišzań w sprawie zaopatrzenia w wodę, brak œrodków na oczyszczalnię œcieków i wysypiska œmieci, brak obwodnicy dla miasta i opóŸnienia w budowie dworca PKS.

Na inauguracyjnym posiedzeniu Rady kadencji 1969—1973 dokonano wyboru przewodniczšcego. Przewodniczšcym został wybrany Zbigniew Bojanowski. Podczas kadencji zabezpieczono œrodki i dokumentację na budowę Szkoły Podstawowej nr 9. Budowa nie została rozpoczęta w terminie ze względu na brak zgody niektórych właœcicieli na sprzedaż potrzebnych pod budowę gruntów. Gdy ostatecznie rozpoczęto inwestycje wielokrotnie przesuwano termin jej zakończenia. Podobnie, jak w przypadku budowy przedszkola na ulicy Kopernika i budynku Muzeum Regionalnego. Temat budowy siedziby Muzeum kilkakrotnie był tematem interwencji radnych na sesjach. Domagali się oni przyspieszenia prac, a po ich zakończeniu przerzucenia robotników na inne prowadzone w mieœcie budowy. Przygotowano dokumentację technicznš zabezpieczono teren pod budowę basenów kšpielowych. Brakowało jednak 20 mln. zł na rozpoczęcie inwestycji. Budowę basenu rozpoczęto w 1985r. Pilnej budowy dopominali się radni podczas sesji rady. Zwracano uwagę na pilnoœć inwestycji ze względu na zanieczyszczenie płynšcych przez Jasło rzek.

Woda niejednokrotnie nie nadawała się nawet do celów rolniczych do podlewania. Trwały prace przy budowie dworca PKS. Budowę rozpoczęto jeszcze w 1980r. Dużš pomoc miasto otrzymało ze strony „Naftobudowy”. Zakład ten był wykonawcš wiaty i peronów. Ostatecznie obiekt został oddany do użytku po szeœciu latach budowy. Trwała rozbudowa kotłowni miejskiej na Hankówce. Œrodki na ten cel uzyskano z funduszy wojewody. Termin ukończenia prac był wielokrotnie przesuwany ze względu na brak niezbędnych materiałów. Trwała intensywna rozbudowa osiedla Krasińskiego-Szopena. Wybudowano uliczki o łšcznej długoœci 1.200 m. Wykonano 80% chodników i kanały deszczowe. Wybudowano sieć elektrycznš i teletechnicznš. Zaawansowane prace prowadzono przy budowie wodocišgu. Wybudowano 400 mb kolektora ciepłowniczego na osiedle Na Kotlinę z przekopem pod ulicš Armii Czerwonej [Lwowska]. Na cmentarzu przy ulicy Mickiewicza wybudowano dom pogrzebowy i rozpoczęto budowę budynku administracyjnego. Na cmentarzu przy ulicy Gajowej wykonano kanalizację przeciwdeszczowš i drogi dojazdowe. Wybudowano końcowe odcinki kanalizacji, wodocišgu i gazocišgu na osiedlu „Klasztorna Górka”. Zainstalowano tam dwie nowe stacje transformatorowe, zamontowano 14 punktów œwietlnych i położono 2,4 km asfaltu.Na osiedlu XXX-Lecia wykonano 100 mb gazocišgu i 400 mb sieci energetycznej z 9 punktami œwietlnymi. Przygotowano dokumentację technicznš pod budowę osiedla Gorajowice II.

Na osiedlu Krasińskiego-Szopena oddano do użytku bloki nr 3, 4, 5, a w nich 100 mieszkań. Zakłady Gamrat „Erg” wybudowały przy ulicy Jagiełły 100 mieszkań. Dodatkowo wybudowano 45 domów prywatnych.

Wykonano kilometr nowych wałów przeciwpowodziowych.

Wyremontowano następujšce ulice: Niegłowickš — przebudowano na odcinku 100 m z wykonaniem kanalizacji przeciwdeszczowej; Janka Krasickiego [Œw. Jana z Dukli] remont z przebudowš skrzyżowania z ul. Grunwaldzkš; Towarowa — wykonano kanalizację przeciwdeszczowš; Marchlewskiego [Kadyiego] — przeprowadzono gruntownš przebudowę podłoża wykonano nowš nawierzchnię asfaltowš i wybudowano chodniki; Ducala — przebudowana z położeniem pierwszej warstwy asfaltu i przebudowš oœwietlenia.

Przewodniczšcym w kadencji 1988—90 został wybrany Zbigniew Bojanowski, a jego zastępcami Antoniego Bogdanowicza i Tadeusza Furmanka. Podczas krótkiej bo zaledwie dwu letniej kadencji Rady udało się zrealizować następujšce inwestycje: W ramach modernizacji i elektryfikacji PKP przeniesiono rampę wyładowczš z centrum miasta. Tylko w 1988 r. oddano do użytku 124 mieszkania. A w 1989 r. kolejne 171 mieszkań. Na osiedlu przy ulicy Krasińskiego otwarto nowš bibliotekę i pawilony handlowe na parterach domów. Wykupiono tereny pod budownictwo mieszkaniowe z trzyletnim wyprzedzeniem. Między innymi przy ulicy Sikorskiego pod budowę 150 mieszkań. Zabezpieczono tereny pod budowę osiedla Na Kotlinie. W trakcie przygotowania były tereny pod budownictwo jednorodzinne na osiedlu Gšdki i Gorajowice. Udało się wykupić teren pod planowanš budowę dworca MKS. Inwestowano w rozbudowę kotłowni na Hankówce zakupujšc dwa kotły. Planowano zakończenie inwestycji na tym obiekcie w 1991r. Oddano do użytku przychodnię na ulicy Szopena i Przychodnię Matki i Dziecka przy ulicy Mickiewicza. Rozpoczęto trwajšcš praktycznie do dnia dzisiejszego modernizację żłobka przy ulicy Puszkina [Franciszkańska]. Trwały intensywne prace przy modernizacji ujęcia wody. Przygotowano dokumentację do budowy progu spiętrzajšcego i planowano przedłużenie wodocišgu o œrednicy 600 mm do Brzyszczek.

Na posiedzeniu w dniu 26 lutego 1990r. zniesiono przepisy o najmie lokali na zasadzie decyzji administracyjnej.