Od 1914 do 1939		Od 1939 do 1945		Od 1945 do 1950		Od 1950 do 1973
Od 1973 do 1989		Od 1990 do 1994		Home		Od 1998 do 2006

W wyborach samorzšdowych w 1994 r. na 27.072 uprawnionych w głosowaniu wzięło udział 35,5% uprawnionych. Wybrano 28 radnych. Samorzšdowy Komitet Wyborczy uzyskał 11 mandatów, Podkarpackie Forum Prawicy 10, Zwišzek Zawodowy Pracowników PKP i Rafineryjny Komitet Wyborczy po 1, kandydaci niezależni 5. Radnych wybierano w okręgach jednomandatowych. Na inauguracyjnym posiedzeniu w dniu 5 lipca 1994 r. W sali JDK radni złożyli œlubowanie i dokonali wyboru przewodniczšcego Rady, jego dwóch zastępców i sekretarza. Przewodniczšcym wybrano Franciszka Bosaka, który sprawował swojš funkcję do lutego 1997 r. Po jego rezygnacji funkcję przewodniczšcego objšł Andrzej Smyka. Zastępcami przewodniczšcego wybrano: Ryszarda Serwińskiego i Aleksandra Szurę. Sekretarzem rady został Andrzej Smyka. Po rezygnacji Ryszarda Serwińskiego w sierpniu 1996 r. a jego miejsce wybrano Roberta Radwana, który pełnił swš funkcję od 26 wrzeœnia1996 r. Delegatami do sejmiku samorzšdowego zostali wybrani Janusz Przetacznik i Zbigniew Raczoń. Po odwołaniu Zbigniewa Raczonia z funkcji delegata zastšpił go Zygmunt Malarz. W oparciu o uchwalone na posiedzeniu w dniu 14 lipca 1994 r. zasady wyboru Zarzšdu Miasta Jasła na sesji w dniu 28 lipca Rada dokonała wyboru Zarzšdu Miasta, a w dniu 25 sierpnia wybrano nowego sekretarza miasta.Wybrani zostali: Burmistrzem Janusz Rak, jego zastępcš Kazimierz Siuta, sprawujšcy swš funkcję do rezygnacji w maju 1995 r. Na wakujšce stanowisko Rada powołała 22 czerwca Andrzeja Biernackiego. Po jego nagłej œmierci, od 25 grudnia 1995 r. zastępcš burmistrza był Wojciech Kwilosz. Członkami Zarzšdu Miasta Jasła zostali wybrani: Juliusz Jankisz, Józef Jagielski, Janusz Przetacznik. Na stanowisko Sekretarza Miasta powołano Andrzeja Wojdyłę. Na posiedzeniu w dniu 29 kwietnia 1997 r. burmistrz Janusz Rak przedstawił sprawozdanie z realizacji budżetu za 1996r. i wniosek o udzielenie absolutorium Zarzšdowi Miasta. Wniosku tego nie poparły Stałe Komisje Rady: Rewizyjna, Finansowo-Budżetowa i Komisja Rozwoju. Zarzšdowi zarzucono nie wykonanie budżetu w dziale - dochody. Po burzliwej dyskusji w wyniku przeprowadzonego głosowania Rada nie udzieliła Zarzšdowi absolutorium, co było równoznaczne z wnioskiem o odwołanie Zarzšdu Miasta. Regionalna Izba Obrachunkowa w Rzeszowie negatywnie zaopiniowała wniosek Komisji Rewizyjnej. Uzasadniała swš decyzję faktem, iż wykonanie budżetu w kwotach globalnych było prawidłowe. Na kolejnej sesji Rady w dniu 5 czerwca 1997 r. ponownie wrócono do sprawy absolutorium. Ostatecznie Rada w głosowaniu tajnym nie udzieliła Zarzšdowi Miasta absolutorium. W trakcie dyskusji członkowie Zarzšdu Miasta postanowili wobec braku zrozumienia pomiędzy Radš i Zarzšdem złożyć rezygnację z zajmowanych stanowisk. Na kolejnych XLIII i XLIV sesjach Rady Miejskiej Jasła powołano nowy Zarzšd Miasta w następujšcym składzie: Burmistrz — Andrzej Czernecki Zastępca — Marian Gancarz Członkowie: Zygmunt Malarz, Marian Gorgosz, Jacek Dietl. Sekretarz Miasta Tadeusz Górczyk. Rada na poczštku kadencji powołała komisje problemowe. Ostatnie posiedzenie Rady odbyło się w dniu 18 czerwca 1998 r. Radni podczas kadencji zebrali się na 59 sesjach i podjęli ponad 600 uchwał. Z prac w Radzie zrezygnowali: Ryszard Serwiński, Edmund Półchłopek, Stanisław Kwarciany, Andrzej Madejczyk. Podczas kadencji zmarł Jan Wygonik.

Zgodnie z postanowieniami nowego Regulaminu Rady Miejskiej Jasła na posiedzeniu w dniu 14 listopada 1995 r. zredukowano liczbę komisji problemowych do szeœciu, powołujšc następujšce Komisje: Rewizyjnš, Rozwoju Gospodarczego, Komunalnš, Finansowo-budżetowš, Spraw społecznych, Statutowš, Inwentaryzacyjnš - w celu uporzšdkowania spraw majštkowych miasta. Uregulowano też sprawę zasiadania radnych w komisjach. Dotychczas każdy radny mógł zasiadać w tylu komisjach, w ilu uznał za stosowne. Po zmianach mógł zasiadać jedynie w trzech.

Jako sprawy priorytetowe dla rozwoju miasta podczas kadencji Rady uznano zaopatrzenie miasta w wodę, ciepłownictwo, oczyszczalnię œcieków, komunikację i mieszkalnictwo.

Do niewštpliwych sukcesów Rady należy sprawne uchwalenie Statutu Miasta Jasła, Regulaminu Rady Miejskiej Jasła i Regulaminu Wyborów członków Komisji. Na posiedzeniu w dniu 26 stycznia 1995 r, Rada zatwierdziła proponowany przez Zarzšd miasta budżet na 1995 r. Przewidywano po stronie dochodów kwotę 13.242.000 zł, a po stronie wydatków 17.492.000 zł. Niedobór w wysokoœci 4.250.000 zł zamierzano pokryć nadwyżkš z lat ubiegłych w wysokoœci 1.250.000 zł i pożyczkami w Narodowym Funduszu Ochrony Œrodowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie i Wojewódzkim Funduszu Ochrony Œrodowiska i Gospodarki Wodnej w Kroœnie, na łšcznš kwotę 3.000.000 zł. Œrodki te zamierzano zużytkować na kontynuowanie budowy oczyszczalni œcieków. Oczyszczalnia œcieków ze względu na koszty jej budowy (200 mld zł) determinowała poczynania Rady i Zarzšdu Miasta w omawianym okresie. Aby uzyskać odpowiednie œrodki, władze miasta zdecydowały się na kredyt pod zastaw hipoteczny instytucji miejskich. Zastawiono Muzeum i Jasielski Dom Kultury. Władzom miasta udało się pozyskać 500.000 zł z rezerwy budżetowej Rady Ministrów i wpisanie oczyszczalni na a listę inwestycji finansowanych częœciowo z budżetu centralnego. Dzięki temu uzyskano 1.940.000 zł. Wstępny rozruch oczyszczalni miał miejsce we wrzeœniu 1995 r., a uroczyste otwarcie 6 wrzeœnia 1996 r. W 1996 r. gmina rozpoczęła spłatę kredytu zacišgniętego w NFOŒiGW w wysokoœci 7.500.000 zł. Dzięki terminowym spłatom oraz osišgniętym efektom ekologicznym w 2000 r. Gminie Miejskiej Jasła umorzono w 2000 r. 1.050.000 zł. Oczyszczalnię wybudowano na terenie o powierzchni 4,5 ha. Jej przepustowoœć to 20.000 m3/ na dobę w porze suchej i 72.000m3/na dobę w porze deszczowej. Obiekt oczyszczalni wymagał połšczenia z sieciš kanalizacji miejskiej. W omawianym okresie kanalizacja obejmowała w zasadzie jedynie centrum miasta i miała długoœć około 50 kilometrów. W omawianym okresie sporzšdzano dokumentację i trwała budowa kolektorów œciekowych A i E oraz kanalizacja na ul. 17-Stycznia, budowano kolektory œciekowe na ulicy Œniadeckich i Towarowej, a w 1997 r. rozpoczęto roboty kanalizacyjne w Brzyszczkach, Sobniowie, na Górce Klasztornej, w Krajowicach i Hankówce. Dużym nakładem œrodków prowadzono intensywne prace przy uzbrojeniu nowobudowanego osiedla Gorajowice. Uruchomiono również nowš hydrofornię na osiedlu Na Kotlinę. Poprawiło to w znaczny sposób zaopatrzenie w wodę na tym osiedlu. W 1996 r. Oddano do eksploatacji nowy wodocišg na osiedlu Sobniów.

Dużym problemem dla miasta Jasła były nielegalne wysypiska œmieci. Rada i Zarzšd Miasta uznały iż najlepszym rozwišzaniem będzie samoopodatkowanie się mieszkańców na rzecz wywozu odpadków. Projekt został poddany pod referendum w dniu 5 listopada 1995 r. Za samoopodatkowaniem się głosowało przeszło 84 % mieszkańców bioršcych udział w referendum. Zarzšd postawił sobie za cel bardzo szybkie wprowadzenie w życie nowych przepisów dotyczšcych wywozu odpadków. Weszły one w życie już w szeœć miesięcy od uchwalenia. Podczas kadencji Rady trwały intensywne prace przy rozbudowie wysypiska œmieci dla Jasła. Wykupiono działki, wykonano nowe kwatery do składowania odpadów, przebudowano drogę wewnętrznš, plac manewrowy i wybudowano ogrodzenie ochronne. Zakupiono również nowš wagę samochodowš.

W miarę posiadanych œrodków starano się rozwišzywać problemy komunikacyjne i mieszkaniowe. Jeżeli mowa o komunikacji, to Rada odjęła decyzję o budowie tak zwanej drogi południowej. Projekt tej inwestycji miał wœród radnych zarówno zwolenników jak i przeciwników. Przeciwnicy uznawali go za połowiczny i nie rozwišzujšcy podstawowych problemów komunikacyjnych miasta. Uważano, iż największym problemem dla mieszkańców jest ruch lokalny i wszelkie rozwišzania powinny zmierzać w tym kierunku, by umożliwić mieszkańcom łatwiejsze korzystanie z sieci dróg lokalnych. Zwolennicy drogi południowej uważali że największa zaletš tej koncepcji jest możliwoœć podzielenia budowy na etapy, a więc łatwiej będzie jš finansować. Na posiedzeniu w dniu 26 wrzeœnia 1996 r. radni podjęli uchwałę o realizacji inwestycji wieloletniej pod nazwš „Modernizacja Układu Komunikacyjnego w Jaœle”. Do końca roku 1996 udało się między innymi wykupić tereny pod budowę mostu na Jasiołce. Prace przygotowawcze trwały przez cały rok 1997 i w dnu 10 grudnia poœwięcono kamień węgielny. Równoczeœnie trwały prace przy budowie dróg na osiedlu Ulaszowice i przebudowywano ul. Dobrzańskiego. Zarzšd Miasta starał się zapewnić œrodki finansowe na inwestycje miejskie. Ich podstawowym Ÿródłem były zawsze podatki miejskie i opłat. Aby nie sięgać jedynie do kieszeni obywateli, starano się o pozyskanie œrodków dodatkowych. Między innymi w dniu 5 lutego 1998 r., na zaproszenie wicemarszałka Sejmu Stanisława Zajšca, do Warszawy udała się delegacja Urzędu Miasta Jasła w sprawie rozmów w Ministerstwie Ochrony Œrodowiska, Ministerstwie Transportu i Ministerstwie Skarbu. Szczególne znaczenie dla miasta miały rozmowy w sprawie przejęcia finansowania kosztów budowy tzw. drogi południowej. Dzięki wsparciu ze strony wicemarszałka Sejmu RP Stanisława Zajšca i wojewody kroœnieńskiego Bogdana Rzońcy miasto otrzymało z budżetu państwa dotację w wysokoœci 3,6 miliona złotych.

Dużym problemem w mieœcie był niewštpliwie brak mieszkań. Na budowę nowych miasto nie posiadało œrodków. Aby racjonalnie gospodarować substancjš mieszkaniowš, powołano komisję, która rozpatrywała wnioski o przyznanie lokalu mieszkalnego. Wiele kontrowersji wzbudziła wœród mieszkańców decyzja podjęta przez Radę na posiedzeniu w dniu 10 kwietnia 1995 r. sprzedaży mieszkań komunalnych z 90% zniżkš ich dotychczasowym najemcom, jeżeli wykupiš oni wszystkie należšce do gminy lokale w budynku. Krytykowano Radę i Zarzšd Miasta, że rozdaje mienie komunalne. Radni uznali jednak, iż korzystniej będzie sprzedać wszystkie lokale po zaniżonej nawet cenie, niż ponosić rosnšce wcišż koszty ich remontu i utrzymania.

Z poczštkiem 1996 r. Gmina Miejska Jasło musiała przejšć na utrzymanie szkoły podstawowe. Wišzało się to z wyasygnowaniem z kasy miejskiej dodatkowych œrodków na utrzymanie budynków i unormowaniem statusu prawnego terenów, na których stały budynki szkolne. Według ówczesnych szacunków, na bieżšce remonty budynków należało przeznaczyć około 10 miliardów złotych. Œrodki jakie można było wyasygnować z dotacja kuratorium to około 2 miliardy złotych. Łšczne koszty utrzymania szkół stanowiły 25% wydatków gminy, a subwencja jedynie 4 %. Miasto już od 1993 r. przeznaczało corocznie częœć swego budżetu na remonty budynków szkolnych. Pozwoliło to na usunięcie szczególnie drastycznych zaniedbań.

We wrzeœniu 1996 r. Rada podjęła decyzję o przystšpieniu do budowy krytej pływalni w Jaœle. Postulat tej inwestycji wracał wielokrotnie w pracach Rady, ale ze względu na brak œrodków finansowych był stale odkładany. Radni uznali za niezbędne wybudowanie pływalni wkomponowanej w już istniejšce obiekty MOSiR, o niecce długoœci 25 m ale bez atrakcji dodatkowych, za jakie wówczas uznano na przykład zjeżdżalnię. Zjeżdżalnię, kawiarnię i trybuny planowano dobudować póŸniej. Na ten cel planowano przeznaczyć około 30 milionów złotych. Zarzšd Miasta liczył na wsparcie ze œrodków wojewódzkich w wysokoœci 1/3 wydatków. Liczono również na wsparcie z PFRON-u w wysokoœci 2-2,5 mln złotych.

W celu poprawienia estetyki miasta, ogłoszono na przełomie 1996/97 roku konkurs na koncepcję zagospodarowania Rynku w Jaœle.

W 1996 r. Jasło wypracowało jako pierwsze miasto na Podkarpaciu i jedno z pierwszych w kraju, Studium Architektonicznych i Urbanistycznych Warunków Zagospodarowania Miasta Jasła. Zawierało ono wizję rozwoju miasta na kolejne lata, pozwalało na planowanie inwestycji i ich racjonalizację.

Rada zdawała sobie sprawę, iż niektóre poczynania samorzšdu powinny być realizowane przy współpracy z innymi gminami. Między innymi starano się o nawišzanie współpracy z gminš Dębowiec w sprawie oczyszczalni œcieków. Uznano, iż korzystniej będzie dofinansować budowę kolektorów, które połšczš Dębowiec z oczyszczalniš w Jaœle, niż oczyszczać wodę z Dębowca.

W dniu 12 grudnia 1997 r. Rada Miejska podjęła uchwałę o przystšpieniu Jasła do Zwišzku Miast Polskich. Miasto zobowišzało się płacić składkę w wysokoœci 0,08 zł od mieszkańca. Planowano, iż z przynależnoœć Jasła do ZMP przyniesie okreœlone korzyœci: możliwoœć uczestniczenia w podejmowaniu decyzji przez władze samorzšdowe i opiniowanie projektów uchwał i ustaw sejmowych. W dniu 14 stycznia 1998 r. doszło do pierwszego spotkania (po rejestracji 12 listopada 1997 r.) przedstawicieli Zwišzku Gmin Wisłoka. Za główny cel uznano odwrócenie niekorzystnych zmian jakoœci wody w rzece Wisłoce. Przewodniczšcym ZGW został burmistrz Andrzej Czernecki. Do Zwišzku przystšpiły następujšce gminy: Jasło, Nowy Żmigród, Krempna, Tarnowiec, Brzyska, Osiek Jasielski, Brzostek, Żyraków, Sękowa, od 2 czerwca 1998 r. Kołaczyce. Jako cel główny postawiono sobie budowę zbiornika wodnego na Wisłoce. Inwestycji tej nie udało się jednak zrealizować.

Mieszkańcy miasta oceniajš działania samorzšdu zwracajšc przede wszystkim uwagę na efektywnoœć działań samorzšdu i sposób załatwiania spraw urzędowych. Wiadomo iż wszelkie działania inwestycyjne majš zawsze tylu zwolenników, co i przeciwników. Ocena działań urzędników bywa z kolei przeważnie negatywna. Zarówno Rada jak i Zarzšd Miasta w trosce o petentów starały się wprowadzić przepisy, które pozwoliły na lepszy wizerunek urzędników. Pierwszym tego typu posunięciem było wprowadzenie identyfikatorów. Sposób załatwiania spraw miał również ulec zmianie poprzez komputeryzację urzędu. Zmodernizowano również budynek Ratusza. Przebudowano sanitariaty dostosowujšc je dla osób niepełnosprawnych.

Podczas II kadencji starano się o integrację społecznoœci lokalnych. Między innymi przekazano do użytku nowo wybudowany Dom Ludowy w Żółkowie i rozpoczęto budowę Domu Ludowego w Krajowicach. W 1998 r. Oddano do użytku budynek socjalno administracyjny na stadionie na osiedlu Sobniów.

Ważnym wydarzeniem w dziejach miasta było uznanie œw. Antoniego Padewskiego patronem miasta Jasła. Stosownš uchwałę radni podjęli na posiedzeniu w dniu 27 marca 1996 r. W mieœcie miał miejsce cykl uroczystoœci zwišzanych z tym wydarzeniem. Rada, w trakcie kadencji, nadała również zasłużonym dla miasta regionu i kraju tytuły Honorowy Obywatel Miasta Jasła. Otrzymali je: w dniu 12 grudnia 1995 r. płk Józef Modrzejewski legendarny dowódca AK na Podkarpaciu, jego imieniem nazwano również dawnš ulicę Findera w Jaœle; w dniu 17 kwietnia 1997 r. Maria Wolny, córka urodzonego w Jaœle artysty malarza Ignacego Pinkasa (przekazała ona do Muzeum Regionalnego w Jaœle spuœciznę po artyœcie - sumie ponad dwieœcie obrazów, wiele fotografii i dokumentów); na posiedzeniu w dniu 27 marca 1997 r. Rada nadała tytuły Honorowego Obywatela Miasta Jasła Albinowi Pietrusowi i Władysławowi Œwistakowi; 22 czerwca 1997 r. został uhonorowany poœmiertnie Henryk Dobrzański „Hubal”; a sesji w dniu 7 paŸdziernika 1997 r. wyróżniono również poœmiertnie tym zaszczytnym tytułem długoletniego dyrektora Miejskiej Biblioteki Publicznej w Jaœle Mariana Matysika; w dniu 28 maja 1998 r. tytuł Honorowego Obywatela Miasta Jasła otrzymał ks. abp Ignacy Tokarczuk. Z okazji 15 rocznicy zamachu na papieża Jana Pawła II radni postanowili zmienić nazwę ulicy H. Sawickiej na ulicę Jana Pawła II.

Podczas kadencji radni odbyli blisko 60 sesji, uchwalajšc ponad 600 uchwał.